دزفول؛ ققنوس مقاومت در آتش 3165حمله‌ی دشمن بعثی

شهر دزفول در دوران جنگ تحمیلی با 176 حمله موشكی، 489 بمباران و 2500 شلیك توپخانه‌ای، بیش از هر شهر دیگری در ایران آماج حملات رژیم بعثی قرار گرفت. با وجود این حجم از ویرانی، مردم دزفول نه‌تنها مقاومت كردند بلكه با حضور در صحنه‌هایی همچون نماز جمعه و انتخابات، نماد پایداری ملی شدند.

دزفول، شهری كه در تاریخ دفاع مقدس به‌عنوان "پایتخت مقاومت ایران" شناخته می‌شود، در طول هشت سال جنگ تحمیلی 3165 بار هدف مستقیم آتش دشمن قرار گرفت. از موشك‌های 3، 6 و 12 متری كه كوچه‌های تنگ خیابان فردوسی را به ویرانه تبدیل كردند، تا صدای خمپاره‌هایی كه خواب و بیداری كودكان را از هم نمی‌شناختند، همه حكایت از حجم كم‌نظیر رنج و ایستادگی مردم دارد.

بر اساس روایت‌های عینی، محله‌هایی چون خیابان فردوسی در همان سال اول جنگ، یعنی 1359، به كلی ویران شد. با این حال، مردم دزفول نه‌تنها خانه‌هایشان را ترك نكردند بلكه در دل خطر، همچنان در انتخابات شركت می‌كردند، به مجروحان كمك می‌رساندند و نماز جمعه را با حضور چهره‌هایی چون آیت‌الله قاضی، با شكوه برگزار می‌كردند. در همان خیابان‌های بمباران‌شده، شعار "مرگ بر آمریكا" طنین‌انداز می‌شد و جمعیتی پرشور تا خیابان شریعتی برای اقامه نماز صف می‌كشید.

دزفول نه فقط در شمار شهدا و میزان ویرانی، بلكه در عمق حضور مردمی و شور سیاسی‌ـ‌اجتماعی، به الگویی از مقاومت بدل شد. در سال 1361، قلب 36 میلیون ایرانی با تپش‌های این شهر همراه شد؛ امروز آن عدد به بیش از 80 میلیون رسیده است كه دزفول را به‌ عنوان ققنوس جنوب می‌شناسند؛ شهری كه از خاكستر جنگ برخاست و اكنون در جایگاه درسی زنده برای آزادی‌خواهان جهان ایستاده است.

كاری از فضای مجازی رادیو تهران

رادیو تهران را روی موج اف.ام ردیف 94 مگاهرتز و ای.ام ردیف 1332 كیلوهرتز بشنوید.

*هرگونه بهره برداری و استفاده از محتوای پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران تنها با ذكر منبع مجاز است.